Korek

Champagner werden grundsätzlich nur mit besten Natur Korken ausgestattet.

Der Kork stammt prinzipiell aus Spanien, Portugal und dem westlichen Mittelmeerraum. Aus Sicht der Botaniker stellt Kork die Borke der bis zu 350 Jahre alten Korkeiche (Quercus suber) dar

Dęby są obierane po raz pierwszy po około 25 latach. Korek ten nie nadaje się jednak do produkcji korków do butelek. Ma on bowiem nieczysty zapach i smak. Dopiero od ośmiu do 15 lat później dąb korkowy wytwarza odpowiedni korek, który jest następnie przechowywany przez około 9 miesięcy. Jakość korka można ocenić wizualnie na podstawie liczby i wielkości porów: Im większe pory, tym gorsza jakość.

Ein Champagnerkorken ist von der Form her im Ursprung zylindrisch wie ein normaler Weinkorken, jedoch ca. drei Zentimeter im Durchmesser. Das Korkgewebe ist dicht mit Zellen gepackt, welche Wasser abweisend, mit Luft gefüllt und und elastisch sind. Ein Vierbacken-Korkschloß quetscht den Korken auf etwa zwei Zentimeter zusammen. Daraufhin wird der Korken mechanisch ca. zwei Zentimeter tief in den Flaschenhals eingeführt. Die darauf folgende Ausdehnung sorgt für besonders Wasser abweisende Dichte im Flaschenhals. Diese einmaligen Qualitäten des Korken sind ideal für den Verschluss des Szampan, da es nicht nur um die Feuchtigkeit geht, sondern auch um den Schutz gegen das Entweichen der kostbaren Kohlensäure. Ergänzend erhält der Champagnerkorken eine kleine ‚Metallkappe‘ (Plaque). Diese schützt den Korken vor einem Einschneiden durch den Draht. Daraufhin wird das zusätzlich sichernde, traditionelle Drahtkörbchen angebracht.

Korek jest często kozłem ofiarnym innych wad wina spowodowanych przez samo wino lub jego niewłaściwe przechowywanie. W rzeczywistości jednak korek może być czasami winowajcą powodującym korkton. Jednym z powodów jest to, że grzyby wkradają się do tkanki korka, uwalniając produkty przemiany materii i wytwarzając chemiczny prekursor korkonu w winie (patrz także "Wrogowie korka" poniżej).

Korek prawdziwego szampana musi być oznaczony jako "Champagne". Szampan rocznikowy musi być również oznaczony rokiem produkcji.

Kształt korka otwartej butelki zdradza również, jak długo znajdowała się ona w butelce:

Wenn er mit dem Fuß in die Breite geht, steckt er erst seit kurzem in der Flasche (eventuell kürzer als ein Jahr). Eine Korken dieser Art wir als Juponne bezeichnet.
* Jeśli jego stopa pozostaje wąska, oznacza to, że szampan jest starszy i został zakorkowany dawno temu. Korek tego typu znany jest jako Cheville.

Champagnerkorken sind generell mit zwei zusätzlichen Naturkorkscheiben am Fuß versehen (dieses Endstück wird als ‚miroir‘ bezeichnet). Diese Scheiben dienen als ergänzende Flüssigkeits- und Kohlensäurebarriere.

Rekord świata w swobodnym locie korka od szampana wynosi 54,18 metra (Woodbury Vineyards w amerykańskim stanie Nowy Jork).

Wrogowie korka

ImageProducenci używają chloru i SO² do sterylizacji korków. Podczas procesu wybielania mogą zachodzić reakcje chemiczne z mikroorganizmami i chlorem, które mogą powodować powstawanie (nieprzyjemnych) substancji aromatycznych. Substancja TCA (trichloroanizol) jest uważana za główną przyczynę słynnego aromatu korka. Z biegiem czasu wino absorbuje te (niepożądane) cechy smakowe (posmak korka) poprzez kontakt z uszkodzonymi korkami. Nowoczesne firmy zajmujące się handlem korkami używają obecnie systemów testowania GC/MS (chromatograf gazowy ze spektrometrem masowym), za pomocą których można wykryć najmniejsze ilości pozostałości TCA w korkach. Duże i małe domy szampańskie przykładają dużą wagę do wyboru nowych korków. Na przykład dom szampański Mumm poddaje każdą nową dostawę korków kosztownemu testowi, najpierw zamykając 200 butelek tymi nowymi korkami, a następnie przechowując je przez 6 tygodni. Szampany te są następnie otwierane i dokładnie testowane przez enologów domu. Jeśli istnieje choćby podejrzenie "skażenia korka" w więcej niż trzech butelkach z 200, cała dostawa korków jest odrzucana.

Pleśń jest również bardzo niebezpieczna dla korków, które mogą zostać wprowadzone przez nieodpowiednią sterylizację, niewłaściwy transport i/lub niekorzystne przechowywanie korków w siedzibie winiarza. Ponadto, pleśń może również później zaatakować prywatne zapasy miłośników wina, którzy albo nie przestrzegają ważnych zasad przechowywania (na przykład "nie przechowywać obok owoców"), albo są niestety zmuszeni do przechowywania swoich win w niekorzystny sposób z innych powodów. Na szczęście daleki krewny wina, skromny ocet, jest z kolei uważany za wroga pleśni.

Innym niebezpiecznym wrogiem jest ćma korkowa (Nemapogon cloacellus). Ta niewielka ćma (ok. 7,5 mm długości) docenia korek jako idealne miejsce do wylęgu jaj. Powstałe w ten sposób gąsienice (korniki) żywią się korkiem, który następnie często traci szczelność (wino jest niestety zazwyczaj zepsute). Oprócz przyjrzenia się samemu korkowi, małe "okruchy korka" wokół szyjki butelki lub na dnie również wskazują, że może występować problem w tym zakresie. Na szczęście szampany oferują przynajmniej pewną obronę przed tymi nieprzyjemnymi zjawiskami: ciasny druciany koszyk, kapsel, a także piękny kapsel z folii cynowej znacznie utrudniają dostęp ćmom. Autor uważa również, że pająki powinny być tolerowane w obozie pod pewnymi warunkami, ponieważ mogą one uznać tę ćmę za ulubioną.

Korek jako talizman przynoszący szczęście

Sie könnten Ihren Gästen beim Servieren eine alte Tradition vorstellen, indem Sie der Unterseite des Korkens vorsichtig einen Einschnitt zufügen, dort eine beliebige Münze einfügen und diese Kombination jemandem überreichen. Solange die Münze und der Korken vereint bleiben, bleibt laut Legende dem Empfänger auch das Glück treu.

Plotka głosi, że gdy korek od szampana zostanie podarowany kobiecie, musi ona spędzić tylko trzy noce z korkiem pod poduszką, zanim zacznie marzyć o mężczyźnie, którego ostatecznie poślubi!

 

 

Powrót do leksykonu i słowniczka | Du warst hier: Korken