Degustacja

Degustacja jest testem organoleptycznym (sensorycznym) i opartą na nim oceną

Narządy zmysłów oka, nosa i języka są wykorzystywane specjalnie do tego celu. Nie tylko doświadczasz wina w szczegółach, ale także siebie w pewien sposób, ponieważ dąży się do niezwykle intymnego dialogu z własnymi organami zmysłów. Ten "dialog sensoryczny" można następnie wyrazić słowami opisowymi. Eksperci i koneserzy często komunikują się ze sobą za pomocą niezwykle zróżnicowanego słownictwa opisowego. Nawet słynny francuski chemik Jean-Antoine Claude Chaptal (1756-1832; wynalazca między innymi "szaptalizacji" wina) używał ponad 60 specyficznych terminów technicznych.

Podczas gdy degustacje mogą odbywać się nieformalnie z handlowcami i przyjaciółmi (lub nawet w pojedynkę), istnieją również degustacje organizowane przez ekspertów i koneserów, na przykład w ramach konkursu z precyzyjnie określonymi, ścisłymi zasadami.

Nieformalne degustacje są bardzo popularne zarówno wśród nowicjuszy, jak i koneserów, ponieważ oferują (raczej rzadką) możliwość spróbowania kilku szampanów w bardzo korzystnych cenach lub nawet bezpłatnie. Ponadto, wiedza na temat wina wymaga również praktyki i nie może być zdobywana tylko "teoretycznie". Degustacje win oferują idealne warunki do tej cennej praktyki!

Degustacja kilku szampanów jest szczególnie atrakcyjna, ponieważ wszystkie szampany są z natury bardzo dobre. Ocena szampanów jest ostatecznie wysoce subiektywna, zwłaszcza że nie ma czegoś takiego jak "zły szampan", a jedynie te szampany, które mniej lub bardziej inspirują jednego lub drugiego konesera pod względem osobistego gustu. Co więcej, nieformalne degustacje są często wspaniałymi "podróżami odkrywczymi w świat szampana", których nikt, kto ma okazję w nich uczestniczyć, nie powinien przegapić.

Z drugiej strony, formalne degustacje są bardziej rozbudowane, charakteryzują się zasadami i są zarezerwowane wyłącznie dla ekspertów i koneserów. Samo zaproszenie jest często wielkim zaszczytem. Nie chodzi tylko o subiektywną ocenę, ale także o (najlepszą możliwą) obiektywną ocenę. Profesjonaliści mogą odłożyć na bok swoją naturalną, subiektywną percepcję podczas testowania szampana i, dzięki dużemu doświadczeniu, pamięci, wyćwiczonej ostrości węchu i zdolności koncentracji, dokonać niemal obiektywnej oceny.

Profesjonalista może na przykład osobiście (subiektywnie) ocenić, że dany szampan jest "zbyt słodki", ale nie chodzi tu o jego preferencje, ale o właściwe zbadanie i ocenę właściwości danego wina. Na przykład (raczej obiektywna) ocena profesjonalisty dotycząca tego, "jak słodki" jest szampan, często może być również potwierdzona (obiektywnie) wynikami analizy chemicznej. Ponadto, profesjonaliści używają pewnych słów opisowych ("mowy wina") w swoich opisach, które ze względu na swój raczej obiektywny charakter są uważane za rzetelne i ogólnie zrozumiałe informacje dla ekspertów, koneserów i nowicjuszy. W wielu krajach istnieją profesjonalni degustatorzy, którzy mogą również pośrednio wpływać na losy finansowe domu szampańskiego poprzez swoje oceny (np. w książkach, czasopismach, publikacjach internetowych itp.), zarówno pozytywnie, jak i negatywnie. Formalne degustacje są zatem bardzo ważnymi i znaczącymi wydarzeniami z konsekwencjami!

Degustacje dostępne są w kilku wariantach:

"Degustacja horyzontalna" jest często oferowana z kilkoma szampanami podobnego gatunku z różnych domów. Ten rodzaj degustacji jest bardzo interesujący, ponieważ nawet szampany tej samej lub podobnej odmiany (a być może nawet z tego samego rocznika) mogą znacznie różnić się smakiem. Czasami dodawana jest również "bomba", którą może być na przykład fantastyczny, wartościowy szampan, który po prostu przełamuje schematy.

Z kolei degustacje pionowe koncentrują się na przykład na różnych rocznikach.

Podczas otwartej degustacji znane są szampany w każdym kieliszku. W przypadku degustacji "w ciemno", szampany są również znane, ale nie wiadomo, który szampan znajduje się w którym kieliszku. W degustacji w ciemno (degustacja w ciemno, "zakryta") butelki są przykryte papierem lub tkaniną. Oryginalne korki szampanów są również zastępowane zwykłymi spiczastymi korkami.

Etap 1: Oko

W tej pierwszej fazie bierze się pod uwagę kolor, klarowność i, w przypadku szampana, grę pereł. Stół jest zwykle przykryty białym obrusem lub białymi podkładkami, aby kontrastujące kolory mogły być jak najlepiej wyeksponowane.

Kolor szampana może wiele zdradzić:

* Bardzo blady żółty kolor zazwyczaj wskazuje na młodego szampana.

* Słomkowo-żółty kolor często wskazuje na Blanc de Blanc (wyprodukowane wyłącznie z winogron Chardonnay). Zielone refleksy tu i ówdzie są oznaką młodości.

* Wyraźny słomkowo-żółty kolor szampana wskazuje na mieszankę winogron Pinot Meunier.

* Złocistożółty kolor może wskazywać na Blanc de Noir (Pinot-Meunier i Pinot-Noir) lub szampana wyprodukowanego głównie z ciemnych winogron (80%+).
Starzenie szampana w drewnianej beczce może również okazać się czynnikiem wpływającym na kolor.

* Stare złoto zazwyczaj oznacza również Blanc de Noir. Głębokie stare złoto wskazuje na starego, wartościowego szampana w pełni dojrzałego (patrz także stary ton i firn w leksykonie).

* Delikatny różowy (lub różowy), od łososiowego różu do wyraźnego różu wskazuje na (celowe) zabarwienie czerwonym winem i/lub macerację (maceracja: kontakt ze skórką ciemnych winorośli. Pigmenty barwiące uzyskuje się poprzez moczenie w soku). Starsze, wartościowe rosé może również nabrać lekko miedzianego koloru.

* Lekko brązowawy kolor może wskazywać na (nie zawsze negatywne) zmiany oksydacyjne w szampanie.

Aby określić intensywność koloru, szkło jest trzymane pod kątem na białym tle i obserwowany jest jego środek.

Przejrzystość i czystość szampanów jest bardzo pożądaną cechą. Kieliszek jest podniesiony, aby umożliwić przenikanie światła do wina. Jakiekolwiek zmętnienie jest wadą wina. Szampan powinien po prostu zawsze błyszczeć!

Gra pereł jest również uważniej analizowana. Szczególnie drobne, "kremowe" perły są często uznawane za znak jakości (z drugiej strony perły o dużych porach są pogardzane). Ważny jest również sposób, w jaki perły zachowują się w szkle (zarówno podczas podnoszenia, jak i na powierzchni). Spójność i ciągłość są obserwowane podczas wznoszenia: Idealnie byłoby, gdyby perełki wznosiły się w jednolitym rozmiarze, energicznie i równomiernie (słabe lub niespójne nie są pożądane).

Kolor piany powinien być śnieżnobiały.

Należy również dokładniej rozważyć zachowanie pereł na powierzchni (jak i gdzie tworzą się na powierzchni wina - np. "spokojne zachowanie" zamiast "szybkiego pękania" itp.) Więcej o interesującym temacie "pereł" można przeczytać w sekcji "Drogocenne perły szampana".

Etap 2: Nos

Ten drugi etap jest bardzo ważny, ponieważ nos jest prawdopodobnie najpotężniejszym narządem zmysłów podczas degustacji. Nawiasem mówiąc, to, co ogólnie rozumiemy jako "smak", jest zwykle dodatkową interpretacją zapachów przekazywanych do nosa przez kanał retronasalny w jamie ustnej, a nie tylko wynikami działania języka.

Kubki smakowe samego języka są proste i niezawodne dla "słodkiego, kwaśnego, słonego lub gorzkiego". Z drugiej strony, aż 10 milionów komórek receptorowych w jamie nosowej jest dla nas dostępnych do percepcji zapachów.

Aby móc je optymalnie wykorzystać, ważne jest, aby pozwolić szampanowi lekko zawirować w kieliszku, a następnie opuścić nos do kieliszka tulipanowego (lub kieliszka degustacyjnego) i wdychać i wydychać ze skupieniem (w przypadku szampana raczej krócej i częściej niż dłużej, aby nie męczyć nosa). W tych momentach wyczuwalne będą określone zapachy, które mogą przypominać kwiaty (fiołki, róże,...), rośliny (tytoń, siano,...), owoce (gruszki, jabłka, banany,...), przyprawy (pieprz, wanilia,...), drewno, skórę, świeży chleb i wiele innych.

Ponadto, odpowiednie winogrona w szampanie często mają typowe cechy charakterystyczne. Na przykład, winogrona Chardonnay często mają aromat kwiatowy, Pinot Meunier - korzenny, a Pinot Noir - owocowy.

Ponieważ szampany są często mieszankami kilku odmian winogron, bukiet może czasami wydawać się bardzo złożony. Wiek szampana można również rozpoznać po jego aromacie. Pierwotnie owocowy aromat może z wiekiem ustąpić miejsca słodkiemu, złożonemu bukietowi, który może również przypominać drożdże.

Należy również zauważyć, że nos nie powinien być przeciążony, ponieważ ten organ sensoryczny naturalnie przełącza się na "niewrażliwy", gdy jest przeciążony. Dlatego ważne jest, aby bardzo uważnie odbierać pierwsze wrażenia, a następnie natychmiast próbować mentalnie połączyć te wrażenia ze słowami opisowymi i zanotować je.

Etap 3: Jama ustna, język, podniebienie

W trzecim etapie następuje degustacja szampana. Kieliszek trzyma się za nóżkę lub umiejętnie (kciukiem i palcem wskazującym) za stopę i bierze się odpowiedni łyk (niezbyt duży) do ust.

W tym samym czasie powietrze powinno być wchłaniane wraz z winem. Ten rodzaj dyskretnego popijania jest całkowicie akceptowalny podczas degustacji, ponieważ to połączenie powietrza pozwala na rozwinięcie smaków wina. Szampan jest teraz przesuwany tam i z powrotem w jamie ustnej, tak aby optymalnie stykał się z różnymi strefami języka i podniebienia. Powodem tego jest to, że na przykład czubek języka jest odpowiedzialny za "słodki", podczas gdy boki języka są odpowiedzialne za "słone" i "kwaśne" smaki, a podstawa języka za "gorzki". Równoczesne wciąganie powietrza jest ważne, ponieważ nos jest zaopatrywany w dodatkowe cenne smaki przez kanał retronasalny w jamie ustnej, które uzupełniają doznania "smaku". Szampan podkreśla również lekkie mrowienie bąbelków na podniebieniu.

Ważne jest również zwrócenie uwagi na bardzo elegancką kwasowość szampanów. Wielu fanów szampana zwraca szczególną uwagę na pogłos z dwóch "tylnych rogów" ich podniebienia (patrz także kwasowość).

Podczas nieformalnych degustacji szampan jest często połykany w celu sprawdzenia "finiszu". Podczas formalnych degustacji, łyk jest zwykle wypluwany do odpowiedniego pojemnika po analizie.

Ocena odczuć w jamie ustnej nie jest łatwa, nawet dla profesjonalistów, ponieważ odczucia "słodki" i "kwaśny" również wpływają na siebie nawzajem. To samo dotyczy odczucia "słony", które z kolei podkreśla "słodki". Dewizą jest skoncentrowanie się w jak największym stopniu na tych konkretnych strefach i próba przeanalizowania ich osobno. Jednak nawet przy dużej praktyce i cierpliwości nie zawsze jest to możliwe.

Na podstawie notatek i komentarzy z pierwszych dwóch etapów (oko, nos), wraz z wynikami tego etapu (usta, język i podniebienie), można określić ogólne wrażenie szampana.

Systemy oceny

Istnieje kilka formalnych systemów oceny degustacji.

* W Europie "system 20-punktowy" jest powszechny w różnych odmianach.

* W USA, a także w niektórych częściach Europy, popularny jest bardziej zróżnicowany "system 100-punktowy". System ten jest niezwykle precyzyjny i rygorystyczny pod względem szczegółów.

* DLG (Niemieckie Towarzystwo Rolnicze) stosuje dobrze znany "system 5-punktowy".

Mała degustacja i lista ocen

Istnieją setki opisowych słów i terminów związanych z degustacją. Ponadto niektóre słowa pozwalają na pewną elastyczność w ich użyciu. Podobnie, ton głosu degustatora jest tracony, gdy wypowiadane jest słowo pisane. Ton głosu może wyraźnie zmienić niektóre terminy w kierunku pozytywnym lub negatywnym. Jednocześnie tymczasowe użycie przez eksperta pozornie chwalebnych terminów może być katastrofą dla niektórych win, ponieważ dyskwalifikują one wina jako nietypowe dla ich rodzaju. Słowa na tej niewielkiej liście tylko częściowo odnoszą się do Szampanii.
Ta sekcja jest ciągle w budowie! Autor z zadowoleniem przyjmuje wszelkie uzupełnienia (i krytykę!) od naszych cenionych gości. W naszym leksykonie znajdziesz dodatkowe terminy, z których niektóre nie są ściśle związane z degustacjami.

Odlot

Ściągający
Uczucie ściskania w ustach, spowodowane wysoką zawartością taniny w winie. Nierzadkie w młodych, agresywnych winach czerwonych i często uważane za cechę pozytywną. Z drugiej strony w winach białych cecha ta jest klasyfikowana jako negatywna.

Smak

Tonacja wieku

Zrównoważony
Pozytywny opis, który jest przyznawany na koniec degustacji szampanowi (lub innemu winu), który jest postrzegany jako posiadający piękną, zrównoważoną harmonię smaku.

Balsamiczny
Aromat ten może przypominać żywicę, dąb, jodłę, a nawet kadzidło. Balsamiczny jest często przypisywany do obszaru drzewnego. Jest to ogólnie przyjemna cecha.

Kontemplacyjny
Pełne szacunku określenie dla bardziej dyskretnych bąbelków (naturalnie spowodowanych wiekiem) godnego szampana.

Ugryzienie lub gryzienie
W większości pozytywna uwaga na temat kwasowości.

Gorzki
Gorzki posmak wskazujący na (zbyt) dużą ilość kwasu taninowego (garbników). Rzadko spotykany w szampanach i często uważany za negatywny. Jednak niektórzy nowicjusze są często mylnie wprowadzani w błąd, opisując na przykład Brut (minimalne dozowanie) lub Brut integral lub Ultra Brut (bez dozowania).

Kwiat
Owocowy, kwiatowy i czasami korzenny zapach. Angielski: kwiatowość

Kwiecisty
Przyjemny zapach, który może przypominać zapach kwiatów, takich jak rumianek, jaśmin, fiołek, pomarańcza, róże i wiele innych. Angielski: Flowery (tj. Wino jest kwieciste; Wino ma kwiecistość.

Botrytis

Odcień Botrytis
Pleśń Botrytis wywołuje w niektórych winach aromaty przypominające grzyby.

Bouqueté
Wino jest uważane za bukietowe, gdy jego bukiet, zbiór aromatów, jest bardzo uderzającą (lub nawet wyróżniającą) cechą.

Rasa
Pozytywna angielska kwalifikacja wina. Wino ma pewne wyróżniające cechy jakościowe, które potwierdzają jego (wina) przodków. W pewnym sensie jest to "dobrze urodzony" lub "Wino ma rasę", "Wino jest dobrej rasy" lub "Wino jest dobrze wyhodowane". Powiązane z "Rasse, rassig, racé".

Charakter
Pozytywne oznaczenie wina, które pozostaje wierne typowym cechom swojej odmiany winogron i/lub rocznika i/lub regionu uprawy w swoim ogólnym wrażeniu.

Corsé
Wino pełne charakteru z dużą ilością ciała, często z dobrą szczyptą taniny.

Kompletny
Okrągłe, dobrze zbalansowane wino, któremu absolutnie niczego nie brakuje, jest kompletne. Wino nie musi być doskonałe, aby można je było uznać za kompletne.

Kremowy
Gładkie wino, które ze względu na swoją gęstość i niską kwasowość jest postrzegane jako kremowe na podniebieniu. W przypadku niektórych szampanów bąbelki na powierzchni są również klasyfikowane jako kremowe (lub nie), ponieważ bąbelki zachowują się bardziej "płynnie" i spokojnie ze względu na ciało (czasami również ze względu na zawartość gliceryny) niektórych szampanów.

Délicat
Lekki, miękki i delikatny, ale nie słaby!

Gruby
Wino, któremu brakuje równowagi (harmonii). Na ogół trochę masywne, z niewielką ilością ciała i uderzająco silnym aromatem lub bukietem. Ani dobre, ani złe. Angielski: Fat

Doux
Słodki

Cienki
Nudne wino, któremu brakuje ciała.

Uczciwy
Nieskomplikowane wino, które nie zostało poddane żadnym specjalnym interwencjom (np. specjalnym mieszankom) przez winiarza podczas jego produkcji i szczerze ujawnia charakter swojej odmiany winogron bez żadnych nieporozumień. Francuski: Franc de goût. Angielski: prosty, uczciwy, czysty i bezpośredni.

Dąb
Drzewny posmak, który często ujawnia specjalne starzenie niektórych szampanów (i innych win) w dębowych beczkach (barriques).

Elegancki (Elégant)
Pozytywny opis wina, które charakteryzuje się ogólnym wrażeniem równowagi pod względem aromatu, smaku, finiszu i schludnego wyglądu. Nie jest nieporęczne ani ciężkie.

Ziemisty
Przyjemny aromat, który może przypominać na przykład zapach garści świeżej ziemi ogrodowej. Sprawa staje się nieco bardziej skomplikowana, jeśli zapach zmierza w kierunku "grzybów". Z drugiej strony, zapach pleśni zawsze wskazuje na usterkę (może być spowodowany na przykład nieszczelnym i/lub zepsutym korkiem).

Etoffé
Gąbczaste francuskie określenie wina o bogatym smaku. Wino ma "substancję".
na górę strony

Tłuszcz
Zobacz "gruby"

Firn
Zob. "Alterton".

Płaski
Określenie dla nudnego wina. Nie jest ani owocowe, ani aromatyczne. Jego smak jest rozczarowująco skąpy.

Świeży
Ogólnie pozytywne określenie raczej młodych szampanów i innych młodych win, które mają przyjemnie żywy, chłodny i musujący smak i wygląd. Jednak niektóre starsze szampany i inne wina uparcie odmawiają pozbycia się wrażenia młodości i "świeżości". Francuski: Fraîcheur.

Owocowy
Piękna cecha w aromacie i smaku wina, która przypomina owoce (jabłka, gruszki, banany, wiśnie i inne owoce). Szczególnie młodsze wina oferują te (podstawowe) smaki.

Przyjemny
Przyjazne, nieskomplikowane wino, którego ogólne wrażenie to "szczerość".

Uziemienie
Wino, które sugeruje doskonałą technikę piwniczną.

Duży

Twardy
Negatywne określenie wina, które zawiera zbyt dużo tanin. Nadmierne wymywanie skórek winogron może powodować tę "twardość". Wino ma nieco "kanciasty" smak. Jednak takie wina mogą stracić tę negatywną cechę smakową przy dłuższym przechowywaniu.

Zioło
Wrażenie "cierpkości" jest często spowodowane (zbyt) dużą ilością tanin w niektórych winach. Bardzo niska słodycz również może sprawiać takie wrażenie. Wśród szampanów termin ten jest używany w odniesieniu do brut (minimalne dozowanie) lub brut integral lub ultra brut (całkowicie bez dozowania). Nie jest to jednak w żadnym wypadku negatywna cecha szampanów, ponieważ cukier resztkowy jest celowo ograniczany do minimum i jest również regulowany przez prawo.

Drewno, drzewny, drzewny aromat

Intensywny
Termin określający smak, który jest postrzegany jako przenikliwy i trwały.

Młody
Z jednej strony jest to komentarz na temat faktycznego wieku wina, a z drugiej strony cecha smakowa, która może być również obecna w starszych winach.
Chodzi bardziej o to, jak wino się prezentuje. W sensie "młode", powinno wydawać się "świeże" i "żywe".

Wyczyść
Pozytywne określenie, które podkreśla (optyczną) klarowność i czystość wina.
W szczególności szampany charakteryzują się blaskiem i pewną iskrą.

Mały
Negatywne określenie wina. Raczej nudne wino, które nie jest wadliwe, ale oferuje koneserowi bardzo niewiele pod względem aromatu, bukietu i smaku.
Podczas degustacji "małe" wina okazują się przydatnymi porównaniami z ich "większymi braćmi" w środowisku degustacyjnym. Z drugiej strony, małe wina są często (nie zawsze) niedrogie, a także stanowią miłe dodatki do wielu posiłków, ponieważ są raczej "neutralne" w swojej skromności. Nawiasem mówiąc, nie ma "małych" szampanów!

Kompleks
Opisuje wino, którego smaki są zróżnicowane. Jest to dokładnie ta cecha, którą uwielbia wielu koneserów. W przypadku szampanów cecha ta jest niemal regułą. Wszystkie szampany są oparte na selekcji, często składają się z doskonałych mieszanek, czasami są starzone w dębowych beczkach, przechodzą złożony rozwój z dwiema fermentacjami, są przechowywane "na osadzie" przez długi czas...
Na szczęście w szampanach zawsze można znaleźć złożone smaki.

Korek, smak korka
Negatywny wynik pod względem zapachu/smaku, który jest bezpośrednio lub pośrednio przypisywany korkowi. Rzadkie w przypadku szampanów, ponieważ wybór korków i ich konstrukcja (dodatkowe krążki korkowe u podstawy korka do szampana) są szczególnie starannie rozważane przez wytwórnie. Niektórzy producenci korków mogli przeprowadzić niewystarczającą dezynfekcję, pozwalając na wkradnięcie się pleśni. Wino rozwija wtedy "TCA" (trichloroanizol). Dla konesera powoduje to "pleśniowe" (negatywne!) odczucie.
Czasami mówi się również o "pełzającym korku", w którym koneser uważa, że dostrzega niewielką wadę korka. Ponieważ korki, podobnie jak wina, są produktem naturalnym, wielu koneserów przeocza możliwość "pełzającego korka". Czasami niewinny korek jest po prostu wykorzystywany jako "kozioł ofiarny" dla innych wad niektórych win. Francuskie określenie wina jako bouchonné (zakorkowane) jest pejoratywne lub negatywne.

Ciało

Chory
Negatywne określenie wina, które jest wyraźnie niezgodne ze smakiem i/lub aromatem zwykle mu przypisywanym.
Może to być spowodowane różnymi okolicznościami. W szczególności szampany mogą stać się "chore" pod wpływem fluorescencyjnego oświetlenia na półkach w domach towarowych i z powodu innego niewłaściwego przechowywania. Szampan może również doznać szoku temperaturowego, jeśli gospodarz pozostawi go "pływającego" w wiadrze z lodowatą wodą przez zbyt długi czas przed lub w trakcie imprezy. Czasami "chory" szampan wraca do zdrowia, jeśli jest później prawidłowo przechowywany. Szampan może również (rzadko) zachorować z powodu zepsutego korka, do którego dostają się bakterie i/lub pleśń, powodując wyraźnie zauważalne wady.

Légèreté
Francuski termin oznaczający lekkość. English: Lightness

Piękny
Ogólnie opisuje to wino, które ma raczej niską kwasowość, jest łagodne i słodkawe.

Maché
Francuska nazwa wina, które jest tak gęste, że można je niemal żuć. Można powiedzieć, że powleka język. Może to być niezwykle pożądane w przypadku niektórych rodzajów wina (ale nigdy w przypadku szampanów!).

Madérizé
Wino jest uważane za madérizé, jeśli ma utleniony lub lekko "zardzewiały" smak (tak zwany ton Madery, który przypomina klasyczne wina Madera). Białe wina tego typu są często uważane za bliskie końca, czasem nawet słusznie zepsute - ale nie zawsze. Wielu koneserów oczekuje lub lubi niuanse tego tonu w niektórych starszych białych winach, ponieważ potwierdzają one godność starych mistrzów - zwłaszcza w starych szampanach. Zobacz także ton wieku

Moelleux
(Nieco niejasne) francuskie określenie win, które są lekko kremowe i nieco pikantne na podniebieniu. Na przykład, niektóre wina z regionu Loary są uważane za moelleux.

Mordant
Francuskie określenie pełnego, mocnego wina z kwasowym posmakiem, przyjemnie wyczuwalnym na języku.

Nerveux
Francuska nazwa intensywnego w smaku wina, które nie ma w sobie żadnej miękkości.

Perfumowany
Opisuje wino, które stara się dominować (nieprzyjemnie) pod względem aromatu.

Futrzany

Fenol
Opisuje ostry, gorzki smak.

Racy
Wyraźnie świeży smak. Jest to również nazwa dla wyjątkowo potwierdzających typ win o wyjątkowo dobrym charakterze. Francuski: Racé. Związane z angielskim terminem "breed" (patrz wyżej).

Czysty ton
Aromat i/lub smak, który jest uważany za typowy dla danej odmiany winogron bez odchyleń.

Okrągły
Zrównoważony.

Czystość
Opisuje wino, które nie ma (nieprzyjemnych) zapachów lub obcych smaków, które nie powinny należeć do tego wina. Wino zasadniczo nie ma wad (określane również jako czyste).

Kwas, kwaśny

Seché
Francuskie określenie wina, które jest zbyt wytrawne lub odwodnione na podniebieniu.

Sève
Francuskie określenie wina, które ma przyjemnie kremowy, niemal oleisty smak (z powodu gliceryny wytwarzanej podczas fermentacji). Wino wydaje się bardziej okrągłe i może powodować uczucie lekkiej słodyczy.

Słodki
Opis wina, które jest postrzegane jako gładkie (nie za ciężkie i nie za lekkie) i przyjemne w smaku.

Souplesse
Francuskie określenie elastyczności. Blisko spokrewniony z sève (patrz wyżej). Angielski: suppleness.

Soyeux
Francuski termin określający wino, które wydaje się jedwabiste podczas degustacji (tj. nie jest ostre, szorstkie i/lub gorzkie). Angielski: silky. Termin velouté (aksamitny) jest również używany w odniesieniu do win o szczególnie bogatym smaku. Angielski: aksamitny lub gładki jak aksamit.

Terroir
Określona cecha wina przypisywana glebie i/lub warunkom panującym w danym regionie. Na przykład wino ma "dużo terroir", jeśli jest szczególnie reprezentatywne pod tym względem.

Zachowanie
Oznaczenie młodego wina, które powinno się lepiej rozwinąć po nieco dłuższym leżakowaniu. Wina tego typu są również czasami określane jako "zamknięte".

 

 

Powrót do leksykonu i słowniczka | Byłeś tutaj: Degustacja