Kieliszki do szampana

Für den perfekten Genuss bedarf es der passenden Gläser. Einen wesentlichen Anteil am Genuss von Champagner wird durch die Düfte, dem Bukett bestimmt. Damit sich ein Bukett nicht nur ideal entfalten, sondern auch halten kann, müssen Champagnergläser gewisse Kriterien erfüllen.

Wrażliwy kieliszek do szampana jest bezbarwny, przezroczysty, cienkościenny, lekko żarówkowy i zwężający się ku górze, klasyczny kształt tulipana. Szampan nigdy nie jest wypełniony prawie po brzegi, jak wiadomo z wody mineralnej lub lemoniady, ale co najwyżej ledwo co pełniejszy niż w połowie. Pozostawia to wystarczająco dużo miejsca na rozwój aromatów. Tylko w ten sposób staje się to idealną przyjemnością. Im wyższa jakość szampana, tym większy powinien być kieliszek szampana. Z tego powodu gama kieliszków do szampana nie oferuje jednego kieliszka do szampana, ale odróżnia standardowe cuvée od szampana vintage i prestiżowego.

Historia kieliszków do wina i szampana jest zupełnie inna. Historia uprawy winorośli jest prawie tak stara jak ludzkość.

W średniowieczu dla Europy była to powszechna forma picia kubka. Chociaż już spiczasty kielich (kształt fletu), wówczas wykonany z metalu, był znany i popularny od czasów kultury galloromańskiej, III / IV wieku.

Wraz z wynalezieniem sztuki szklenia nastąpiła zmiana w konsumpcji wina z kieliszków. Najstarsze znane znalezisko pochodzi z 982 roku, a z Murano znane są piękne spiczaste kielichy. Wenecja, centrum wczesnej produkcji szkła w Europie, jest w dużej mierze odpowiedzialna za powstanie nowej świadomości w zakresie sztuki szklanej i od tego czasu jest uważana za mekkę europejskiego szklarstwa. W 1295 roku piece szklane Wenecji zostały wygnane na małą wysepkę Murano. Oficjalnie ze względu na bezpieczeństwo przeciwpożarowe, ale ostatecznie bardziej prawdopodobne jest, że ze względu na tajemnicę produkcji szkła. Nieautoryzowane ujawnienie wiedzy nierzadko było karane śmiercią.

W XVI wieku w Europie dużą popularnością cieszyło się ostre szkło kielichowe. Duże ilości szkła Murano były eksportowane z Wenecji do Holandii i Anglii. W XVIII wieku ostro zakończone kieliszki do kieliszków, we Francji i Anglii, stały się powszechnie uznawane za kieliszki do szampana. To był modny kieliszek do szampana.

Dabei gab es bereits um 1663 Gläser in Form einer Schale. Diese Schalen förmigen Gläser wurden speziell, wieder von venezianischen Glasbläsern, für den Herzog von Buckingham kreiert. Die Schalen wurden einzig für den Genuss von Champagner entworfen, der zu der Zeit noch ein Stillwein war. Erst mit dem Benediktinermönch Dom Perignon, der als Kellermeister in der Abtei Saint-Pierre d’Hautvillers werkte, wurde durch einen Zufall, der anfangs mehr ein Unglück bedeutete, der heutige Champagner erfunden. Die Popularität der Schalenform, für den Champagner, wuchs im Laufe von über 200 Jahren an, konnte sich aber nie ganz durchsetzen.

Najsłynniejsze misy były wykonane z porcelany z Sèvres, z XVIII wieku. Zdobiły one mleczarnię Rambouillet z Château. Château Rambouillet było prywatną rezydencją Ludwika XVI, króla Francji i królowej Marii Antoniny z 1783 roku. Miski do szampana zyskały swoją sławę, ponieważ zgodnie z legendą mają być kształtowane na łonie królowej Marii Antoniny (1755-1793).

Wahre Champagner Liebhaber würden in der heutigen Zeit niemals eine Champagnerschale oder einen Champagnerkelch nutzen, um ihren Champagner zu genießen. Beide Formen sind völlig ungeeignet für Schaumwein, erst recht für Champagner. Im Besonderen die Champagnerschale, mit ihrer übergroßen Oberfläche, lässt zu schnell die Perlung entweichen, das Bukett kann nicht eingefangen werden und der Champagner erwärmt sich deutlich schneller als nötig. Wer zwischen beiden Varianten wählen muss, sollte zum Spitzkelch greifen. Es ist auch nur eine schlechte Notlösung, aber die bessere von beiden.